Ailedeki hiperaktivitenin etkileri

Dikkat eksikliği ve dürtüsellik, fiziksel hiperaktiviteye oranla daha çok kalıcıdır ve mental huzursuzluk haline dönüşür. Ailesinde daha önce hiperaktivite olan çocuklar risk taşır. Sorunun ergenliğe yansımasını aile içi olumsuzluklar, anne-babanın ruhsal bozuklukları, aile çatışmaları tetikler.

Ergenlikte DEHB sorunu neden kaynaklanır?

Çocukluk döneminde dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan çocukların yaklaşık yüzde 78'inde, ergenlikte de sorunlar gözlenmeye devam etmektedir. Dikkat eksikliği ve dürtüsellik, fiziksel hiperaktiviteye oranla daha çok kalıcıdır ve mental huzursuzluk haline dönüşür. Çocukluktaki bozukluğunun ergenliğe yansımasını üç faktör etkiler. Ailelerinde daha önce dikkat eksikliği görülmüş olması. Aile içi olumsuzluklar, anne-babanın ruhsal bozuklukları.

Hiperaktiviteye eşlik eden davranış ve diğer bozukluklar. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite sorunu olan ailelerde anne-baba ile ergen ilişkilerinde; artmış çatışma, olumsuz iletişim ve uyuşmasızlıklar, olmayan ailelere oranla daha sıktır. Diğer ergenlerle karşılaştırıldıklarında; yüksek riskli cinsel davranışları fazladır.

Hiperaktivitenin gençlerdeki görüntüsü

Ergenlikte bu bireyler değerlendirmeye alındıklarından daha büyük olasılıkla Birincil olarak dikkatsizlik olabilir. Mental sorunlar ön plana çıkabilir. Aileler çocukken tolore ettikleri davranışları ergenlikte tolore edebilir. Daha sık olmamakla birlikte kızlarda daha sonraki yaşlarda tanı konabilir.

Ergenlerin tanısı ve tedavisi

Ergenlerde dikkat eksikliği ve hiperaktivite belirtilerinin önemli bir kafa travması veya merkezi sinir sistemiyle ilgili sorunlar, uyku bozukluğu, endokrin bozukluğu, kurşun ve diğer metal zehirlenmeleri veya çevresel toksinler gibi ikincil faktörlerle ilişkili olup olmadığı dikkatlice değerlendirilmelidir.

Gencin ana gelişimsel görevleri

Anne babadan bağımsız davranışlar geliştirme

Kimlik gelişimi

Bilişsel olarak olgunlaşma

Daha yoğun arkadaş ilişkileri geliştirme

Cinselliği araştırma

Mesleki seçim ve geleceğe ait planların yapılmasıdır.

Burada zoraki girişimlerden çok ailenin gelişim dönemine uygun girişimlerde bulunmalarıdır. Kararları gençle birlikte almalı, daha az otoriter tavırlar göstermelidir.

DR. SERDAR ALPARSLAN
PSK YASEMİN KALKAVAN

KAYNAK: //www.bugun.com.tr