Voyager 1 manyetik otobanda
“Voyager 1” sondası Güneş sistemimizin dış kenarına yaklaştı. 
Yıldızlararası uzaydaki bu son tuhaf bölge, Voyager 1 sayesinde araştırmaların odağında, diyor Ed Stone (Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü, Pasadena). 1977 yılından beri yolda olan sonda, hâlâ NASA’ya veri gönderiyor. 27.6.13’te Science dergisinde Voyager 1’in 25.8.12 tarihinde gitmiş olduğu bu bölgeyi anlatan üç makale birden yayımlandı.
Bilim insanları tarafından “manyetik otoban” olarak tanımlanın bu bölge, Güneş’in yaklaşık olarak 18 milyar kilometre uzağında. Bu, Dünya ve Güneş arasındaki mesafenin 122 katı. Bölgeye “manyetik otoban” adı, içindeki yüklü parçacıkların manyetik alan çizgileri boyunca sürtünmeden heliosferin içine veya heliosferden dışarı doğru hareket edebilmeleri nedeniyle verilmiş. Voyager 1 sondası 1977 Eylül ayında Voyager 2 sondasından birkaç hafta sonra uzaya fırlatılmıştı. Sondanın görevi Jüpiter ve Satürn gezegenlerini araştırmaktı. Bilim insanları sondanın heliosfer dışındaki yıldızlararası uzaya girmesinin aylar veya yıllar sürebileceğini düşünüyorlar. Heliosfer, içinde Güneş rüzgârlarının hissedildiği gezegenlerarası uzay bölgesidir.
Voyager sondasının fırlatılışından sonra araştırmacılar ilk kez ölmekte olan yıldızlardan yayılan kozmik ışınları ölçebilecek duruma geldiler. İkiz sondalar Voyager 1 ve 2, 1986’da Uranüs’e ve 1989’da da Neptün’e ulaşmadan önce 1979’da Jüpiter’in, 1980’de de Satürn’ün yanından geçmişlerdi.
BİLİM TEKNOLOJİ EKİ
“Voyager 1” sondası Güneş sistemimizin dış kenarına yaklaştı.
Yıldızlararası uzaydaki bu son tuhaf bölge, Voyager 1 sayesinde araştırmaların odağında, diyor Ed Stone (Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü, Pasadena). 1977 yılından beri yolda olan sonda, hâlâ NASA’ya veri gönderiyor. 27.6.13’te Science dergisinde Voyager 1’in 25.8.12 tarihinde gitmiş olduğu bu bölgeyi anlatan üç makale birden yayımlandı.
Bilim insanları tarafından “manyetik otoban” olarak tanımlanın bu bölge, Güneş’in yaklaşık olarak 18 milyar kilometre uzağında. Bu, Dünya ve Güneş arasındaki mesafenin 122 katı. Bölgeye “manyetik otoban” adı, içindeki yüklü parçacıkların manyetik alan çizgileri boyunca sürtünmeden heliosferin içine veya heliosferden dışarı doğru hareket edebilmeleri nedeniyle verilmiş. Voyager 1 sondası 1977 Eylül ayında Voyager 2 sondasından birkaç hafta sonra uzaya fırlatılmıştı. Sondanın görevi Jüpiter ve Satürn gezegenlerini araştırmaktı. Bilim insanları sondanın heliosfer dışındaki yıldızlararası uzaya girmesinin aylar veya yıllar sürebileceğini düşünüyorlar. Heliosfer, içinde Güneş rüzgârlarının hissedildiği gezegenlerarası uzay bölgesidir.
Voyager sondasının fırlatılışından sonra araştırmacılar ilk kez ölmekte olan yıldızlardan yayılan kozmik ışınları ölçebilecek duruma geldiler. İkiz sondalar Voyager 1 ve 2, 1986’da Uranüs’e ve 1989’da da Neptün’e ulaşmadan önce 1979’da Jüpiter’in, 1980’de de Satürn’ün yanından geçmişlerdi.
BİLİM TEKNOLOJİ EKİPaylaş
Yazar: Zeynep GÜÇLÜCAN
Görüntülenme:Güncellenme Tarihi:13 Temmuz 2013Yayınlanma Tarihi:16 Temmuz 2013
İlgili İçerikler
Köşe Yazarları
Sosyal Sorumluluk Projeleri
Kategori Bulutu
Psikiyatri AFAZİ Tüp Bebek Alkol Bağımlılığı Otizm Saç Dökülmesi Esrar Bağımlılığı Alzheimer Bebek Gelişimi Kokain Bağımlılığı Baş Ağrıları Stres Kumar Bağımlılığı Demans Depresyon Sanal Bağımlılık Migren Alerji Opiat Bağımlılığı Parkinson Kadın Hastalıkları Sigara Bağımlılığı Şizofreni Obezite Kardioloji Bipolar Bozukluk Cilt Bakımı