Her köşede renkli bir geçmişin ipuçları

Karakas'ta Tehlike ile Gözlerini Dört Aç arasında yaşıyor olabilirsiniz. Her köşede renkli bir geçmişin ipuçları bulunuyor.

Karakas'ta Tehlike ile Gözlerini Dört Aç arasında yaşıyor olabilirsiniz. Her köşede renkli bir geçmişin ipuçları bulunuyor.

Ya da Ebediyet'ten bir kaç adım uzaktaki Umut ile İnanç arasında. Gallegos restoranın sık sık telefonunu çaldıran müstakbel müşteriler, "Ölü Adamın Köşesi'ndeki yer mi?'' diye sorar. Karakas bugün trafikte boğulmuş, graffitiye batmış, aşırı şiddetin hüküm sürdüğü bir başkent; modernleşme ve büyüme dalgası bazı başka Güney Amerika şehirlerinde rastladığınız çekicilikten geriye pek bir şey bırakmamış. Yine de Karakas'ın karakterini hala beton ile asfalt arasında okumak mümkün. Burada binalara isim değil, numara veriliyor. Sokak isimlerini ise pek çok insan bilmiyor, zaman zaman, üzerinde yaşadıkları sokak dâhil. Yönünüzü sorduğunuzda aldığınız karşılık, yol üzerindeki belirgin işaretlerin uzun uzadıya sıralanması olabiliyor. Şehrin en şirin acayipliği ise sokak köşelerine isim verilmiş olması, hem de genellikle renkli bir tarihe işaret eden. "Tüm Venezüella'da tek bir Ölü Adam Köşesi var'' diyor söz konusu köşedeki kasap dükkanının sahibi, 77 yaşındaki José Goncalves. Harita üzerinde, Goncalves'in dükkanı Doğu 14 ile Güney 5 Caddelerinin kesiştiği yerde. Ama kasap, kimsenin bu isimleri kullanmadığını belirtiyor. Birine dükkanının yerini tarif etmesi gerektiğinde, "Ölü Adamın Köşesi'nde beni bulursunuz'' diyor. "Her seferinde işe yaradı'' diye ekliyor. Telefon faturası bile bu adrese geliyor. Bazı köşeler isimlerine cuk oturuyor. Sefalet Köşesi dökülüyor. Sarı ve yeşile boyanmış bir bina Papağan Köşesi'nde boy gösteriyor. Ulusal Savcılık binası Merhamet ile Gözlerini Dört Aç arasında yer alıyor. Bazıları da oturmuyor. Ebediyet diye bilinen köşede iki sarhoş kavga etmiş. Başaşağı İsa Köşesi ne idüğü belirsiz, (efsaneye göre, bir kunduracı müşterisiz kalmasını 'cezalandırmak' için bir İsa heykelini başaşağı çevirmiş. Gözlerini Dört Aç'ın hala tehlikeli bir nokta olup olmadığını sorduğumuzda, 31 yaşındaki eczacı kalfası Alex Reyes'ten, tipik kaderci, yarımküredeki en yüksek cinayet oranlarından birine sahip şehre özgü karşılık geliyor: "Bugünlerde Karakas'ın her köşesi tehlikeli.'' Venezüella'da 14 yıllık kendinden menkul devrim, hükümet taraftarları ile muhalifleri arasında bölünmüş bir başkent yarattı. Yolsuzluk ve kötü yönetim şehrin büyük kısmını köhneleştirdi ve şiddet halkın şehriyle bağlarını kopardı. 29 yaşındaki Stefany De Costa, "Karakas insanın otomobil penceresinden, evinin penceresinden gördüğü bir şehir haline geldi'' diyor. Geçen yıl Da Costa ile bir arkadaşı, Urbanimia adında bir şirket kurup Karakas'ta yürüyüş turları düzenlemeye başladı. En popüler rotayı, arkalarında yatan hikayeler eşliğinde sokak köşeleri oluşturuyor. Reyes, köşe isimlerinin, Karakas'ın renkli kiremit çatılarıyla tanınan küçük bir kent olduğu dönemden kaldığını belirtiyor. "Karakas'ın kırmızı çatılarının olduğu, herkesin birbirine doğru düzgün ve saygıyla davrandığı, insanların birbirlerini 'günaydın' ve 'iyi akşamlar' diye selamladığı bir başka çağdan yadigar'' diyor. "Onlar daha basit zamanlardı.'' THE NEW YORK TIMES