Çocukluktan beri mastürbasyon yapıyorum

41 yaşındayım evliyim. Çocukluğumdan beri mastürbasyon yapıyorum. Bu hastalıktan bir türlü kurtulamadım.

SORU Yirmi dokuz yaşındayım, yaşında özel bir  şirkette çalışıyorum. Stresli bir  iş yaşamım var. Sekiz yıllık bir evliliğim var, gayet iyi anlaşıyoruz fakat cinsel  açıdan sekse karşı soğuğum, isteksizim. Eşimle ilgili bir sorunum yok ama seks yapmak istemiyorum ve bu konuda hangi bölümün uzmanına gitmeliyim, bilemiyorum.

CEVAP Bir kişinin sağlığı yerinde, evliliğiyle ilgili bir sorun yoksa, cinsel yaşamının da normal olması beklenir. Bu durumda bir hastalık düşünmeden önce, günlük yaşamın stresli olayları, aşırı yorgunluk gibi herkeste görülebilecek nedenler araştırılmalıdır. Aşırı stres ve aşırı yorgunluk cinsel isteksizlik yapabilir. Stres uzun süreli ve yoğunsa, depresyon gibi bir bozukluğa neden olmuş olabilir. Bu konuyla ilgili olarak başvurulacak bölüm psikiyatridir, ruh hekimi cinsel işlev bozuklukları terapisi yapıyorsa, kendisi yardımcı olacaktır; yapmıyorsa, yapan bir meslektaşına yönlendirecektir. Bedensel yönden bir sorun olup olmadığının araştırılması için bir kadın hastalıkları uzmanına başvurmak ve hormon düzeylerine baktırmak da yararlı olur.

SORU Kırk bir yaşındayım, evliyim. Çocukluğumdan beri mastürbasyon yapıyorum. Bu  hastalıktan bir türlü kurtulamadım.

CEVAP Mastürbasyon bekarlar için fizyolojik ihtiyaçları gidermek için normal sayılan bir davranıştır. Evlilik sonrasında da sürmesi pek beklenmez. Bu durumun sürmesinin nedenleri araştırılarak çözüm bulmaya çalışılır. Bu nedenle bir cinsel işlev bozuklukları terapistine başvurmak uygun olur.

SORU Kızım için çok endişeliyim. Ne yapacağım diye düşünmekten yoruldum. Eşimin ailesinin burada olması, benim kimsemin olmayışı boynumu büküyor. Yurt dışında yaşıyoruz, kimsem yok. Yalnız hissediyorum kendimi.

CEVAP İnsanın yaşamında sosyal desteğin olması hem gereklidir, hem de insana güven verir. Ailesinden uzak olmak bir yetişkinin dayanabileceği bir yaşamsal durumdur. Sosyal destek öncelikle aileyi kapsar, fakat yakın arkadaşlar ve güvenilen insanlar da sosyal destek sistemi içinde yer alır. Aile uzakta olunca, telefon gibi araçlarla onların desteğini hissetmek bazen yeterli olabilir. Eşle uyumlu bir yaşam yalnızlık duygusunu azaltabilir. Bunun dışında sosyal çevreyi genişletmeye çalışmak, yaşama bağlayan hobiler edinmek yararlıdır. Bir çocuğun anneannesinden ve dedesinden uzakta büyümesi de endişe edilecek bir durum değildir. Anne ve babanın sevmesi, zaman ayırması, sosyal ilişkilerinin olması ve yıllık izinlerde akrabalarla bir araya gelinmesi yeterlidir.