Ders çalış demekten yoruldum

Sınava hazırlanan iki çocuğum var. Onlara ders çalışın demekten yoruldum. Zaten 38 yaşında menopoza girdiğim için çok fazla sinirliyim ve kendimi fazla yıpratıyorum. Çocukların ders konusunda eşim de bana yükleniyor. Çocuklarıma nasıl faydalı olabilirim.

CEVAP Anne-babaların sınavla ilgili olarak çocuklarına ilk yapacakları yardım, onlara çalışmak için huzurlu bir ortam ve olanak yaratmaktır. Bu gerek ev, gerekse ev dışındaki olanaklar için de geçerlidir. Eğer gençler sorumluluklarının farkında olarak düzenli ve kendilerince yeterli düzeyde çalışıyorlarsa, onları uyarmaya gerek yoktur. Çünkü sınava hazırlanan gençlerin en çok sevmedikleri şey, kendilerine “Çalış” denmesidir. Bu ve benzeri sözler gençlerin sıkıntısını artırmakta, hatta hırçınlaştırmaktadır. Bir kişide bu yaşa kadar çalışma disiplini gelişmemişse, bu yaştan sonra çalışma disiplini oluşturmak kolay değildir. Bu arada anne-babanın tek ilgi odağı kesinlikle sınav olmamalı, kendilerini meşgul edecek başka konularla, hobilerle ilgilenmelidir.

SORU Sınava hazırlanıyorum ve çok stres yapıyorum. Yaşım küçük olmasına rağmen hep geleceği düşünüyorum ve yaşıma göre çok fazla olgun olduğumu hep çevrem ve öğretmenlerim söylüyor. Bana söylenen ve yapılan herşeyi kafaya çok fazla takıyorum bu yaşta hayatı çok takıyorum ama benim yaşıtlarımın hiç böyle bi problemi yok.

CEVAP “Yaşım küçük” ifadesinden hazırlanılan sınavın SBS olduğu tahmininde bulunulabilir. Bir ergenin geleceğini düşünmesi, ona göre davranması olumlu bir özelliktir. Bunu kafaya takıp stres yaşamaksa, olumsuz bir durumdur. Yaşamın kendisi bütünüyle bir sınavdır ve yaşamın sınavları hiç bitmez. Bir kişinin dengeli ve uyumlu olması için hem sorumluluğunu bilmeli, hem de yaşına uygun davranmalıdır. Çocuk çocuk gibi, genç genç gibi yaşamalıdır. Bu konuda en iyisi, ders ve diğer konuların dengeli yürütülmesidir. Bir öğrenci ders çalışmanın yanında, sosyal etkinliklerde de bulunmalıdır. Örneğin, arkadaşlarıyla görüşmeli, onlarla oyun oynamalı, spor-müzik-sanat gibi alanlarda hobileri olmalıdır.

SORU 27 yaşındayım. Devamlı uyku isteği, insanlarla iletişim kuramıyorum uzun süreli konuşamıyorum ne konuşabilirim ki diye bir düşünce var. Kendimi insanlardan uzak tutuyorum.

CEVAP Yirmi yedi yaş insan ilişkilerinin, sosyal etkinliklerin, hareketin en çok olduğu yaşlardandır. Bu yaşlarda bugün ve yarınla ilgili planlar yapılıp gerçekleştirmek için gerekenler yapılır. Uzun konuşamama, insanlardan uzak durma, uyku isteği gibi belirtiler ilk anda depresif belirtiler olarak görülebilir. Fakat bunu söyleyebilmek için ayrıntılı olarak muayene gerekir. Öte yandan bu belirtiler kişilik yapısıyla da doğrudan ilişkilidir. İnsanlardan uzak durma çoğu zaman insanlara güvensizliğe bağlansa da, insanın kendine güvensizliğinin bir göstergesi olabilir. Bu durumda belirtilerin ve varsa başka belirtilerin, sosyal uyumun, kisilik yapısının gözden geçirilmesi yararlı olur.